 | |
 |
| |
<ECTS> |
| |
| |
Politechnika Krakowska, Wydział Inżynierii Środowiska
KARTA MODUŁU Mechanika budowli I
Rok II semestr 4 Kod modułu: BD.0404.OB/00 Liczba punktów: 5 Rodzaj modułu: obligatoryjny dla wszystkich Liczba punktów ECTS: 5
Jednostka realizująca moduł: Samodzielny Zakład Podstaw Konstrukcji Budowli Wodnych Kierownik modułu: Dr inż. W. Biliński
Prowadzący zajęcia: Dr inż. W. Biliński
Cele i spodziewane efekty kształcenia: Celem jest przekazanie wiedzy w zakresie wyznaczania uogólnionych przemieszczeń, wyznaczania uogólnionych sił przekrojowych M, Q, N w ustrojach statycznie wyznaczalnych i statycznie niewyznaczalnych w zagadnieniach statyki budowli oraz doskonalenie zdobytej wiedzy i umiejętności w ćwiczeniach projektowych. Efekty kształcenia: zdobycie umiejętności analizowania i doboru odpowiedniej metody rozwiązywania ustrojów statycznie niewyznaczalnych.
Program merytoryczny modułu: ˇ Zasada prac wirtualnych dla ciała odkształcalnego; - warunki równowagi pręta, - przemieszczenia i odkształcenia pręta, - twierdzenie o pracy rzeczywistych obciążeń na wirtualnych przemieszczeniach, - twierdzenie o pracy wirtualnych obciążeń na rzeczywistych przemieszczeniach. ˇ Twierdzenie o wzajemności; - twierdzenia o wzajemności prac (tw. E. Bettiego), przemieszczeń (tw. J. C. Maxwella), reakcji (tw. J. W. Rayleigha), - twierdzenie o wzajemności przemieszczeń i uogólnionych sił przekrojowych, - całkowanie graficzne, - wyznaczanie uogólnionych przemieszczeń w ustrojach statycznie wyznaczalnych – przykłady. ˇ Rozwiązywanie ustrojów statycznie niewyznaczalnych metodą sił; - stopień statycznej niewyznaczalności oraz koncepcja metody, - schemat zastępczy metody sił, pojęcie uogólnionej siły hiperstatycznej oraz kanonicznego układu równań metody sił, - - wyznaczanie uogólnionych sił wewnętrznych M, Q, N w ustrojach statycznie niewyznaczalnych metodą sił – przykłady, - zastosowanie symetrii i antysymetrii obciążeń dla połówkowych schematów statycznych, - zastosowanie pojęcia bieguna sprężystego dla ustrojów o kunturze zamkniętym. ˇ Rozwiązywanie ustrojów statycznie niewyznaczalnych metodą przemieszczeń; - stopień geometrycznej niewyznaczalności, koncepcja metody oraz wzory transformacyjne, - schemat zastępczy metody przemieszczeń, pojęcie uogólnionego więzu fikcyjnego, - kanoniczny układ równań metody przemieszczeń, - wyznaczanie uogólnionych sił wewnętrznych M, Q, N w ustrojach statycznie niewyznaczalnych metodą przemieszczeń – przykłady, - zastosowanie elementu o sztywności złożonej.
Słowa kluczowe: Statyka, statyczna wyznaczalność, statyczna niewyznaczalność, metoda sił, metoda przemieszczeń
Lista wymaganych wcześniejszych modułów: Matematyka I i II, Wytrzymałość materiałów I, Wytrzymałość materiałów II (równolegle)
Struktura modułu
wykłady: 30 godz./sem. Łączna liczba godzin: 90 godz./sem. Ogółem godziny rozliczeniowe: 60 godz./sem. konsultacje: 10 godz./sem.
Forma zaliczenia modułu: Egzamin pisemny i ustny Warunki dopuszczenia do egzaminu: pozytywna ocena z ćwiczeń projektowych.
Podstawowe pomoce dydaktyczne: A. Borkowski, C. Branicki, R. Ciesielski, A. Gomuliński, Z. Kączkowski i in., Mechanika budowli z elementami ujęcia komputerowego, t. 1 i 2, Arkady, Warszawa, 1984 R. Ciesielski, A. Flaga, J. Kawecki, Mechanika budowli. Wzory, tablice i wskazówki do obliczeń, skrypt, wyd. Politechn. Krakowska, 1980 Z. Dyląg, E. Krzemińska-Niemiec, F. Filip, Mechanika budowli, t. 1 i 2, PWN, Warszawa B. Olszowski, Z. Stojek, Z. Waszczyszyn, Zarys mechaniki budowli, skrypt, wyd. Polit.Krak., 1978 Z. Witkowska, M. Witkowski, Zbiór zadań z mechaniki budowli, wyd. Polit. Warszawska, 1993 Miniskrypty do ćwiczeń i zestaw rozwiązań zadań, opracowane przez prowadzącego moduł.
Administracyjne ograniczenia modułu minimalna liczba studentów: maksymalna liczba studentów: |